JAK PRZYGOTOWAĆ DZIECKO DO PRZEDSZKOLA?
DROGI RODZICU :)
- Poświęć czas, aby dziecko mogło oswoić się z myślą, że idzie do przedszkola (wyjaśnij swojemu dziecku, że niedługo zostanie przedszkolakiem i co to dla niego oznacza).
POMOCNA PRZYKŁADOWA LITERATURA DZIECIĘCA:
"Jadzia Pętelka idzie do przedszkola" Barbara Supeł
"Tosia i Julek idą do przedszkola" Magdalena Boćko- Mysiorska
"Feluś i Gucio idą do przedszkola" Katarzyna Kozłowska, Marianna Schoett
"Mądra Mysz. Maks idzie do przedszkola" Christian Tielmann
"Kici Kocia w przedszkolu" Anita Głowińska
- Pokaż zalety przedszkola (nowe zabawki, nowi koledzy, pani nauczycielka, która zna dużo zabaw).
- Pozytywnie myśl o placówce, informuj dziecko, że w przedszkolu będzie spędzało czas z innymi dziećmi bez rodziców.
- Ćwicz z dzieckiem czynności samoobsługi w formie sprawiającej mu radość (samodzielność naprawdę pomaga w adaptacji :)).
- Opowiedz mu o własnym pobycie w przedszkolu.
- Zrób z dzieckiem razem zakupy do przedszkola.
- Przygotuj wygodne ubranie, tak by nie miało kłopotu przy wkładaniu, zapinaniu.
- Nie obiecuj dziecku nagrody, za to że pójdzie do przedszkola.
POŻEGNANIE Z DZIECKIEM NA SZATNI - JAK POMÓC SOBIE I DZIECKU?
1. KRÓTKIE POŻEGNANIE
Co pomaga?
- Nie poganiaj dziecka
- pożegnaj go jeden raz,
- rozmowę z dzieckiem przeprowadź w domu,
- szybko opuść przedszkole,
Co utrudnia?
- kilkukrotne żegnanie dziecka,
- długie rozmowy w przedszkolu,
- stanie w drzwiach i obserowanie dziecka,
2.Rutyna
Co pomaga?
- umów się z dzieckiem na sposób pożegnania i stosuj go np. przytulas, piątka, buziak, itp. i idziesz do pani,
- rutyna pozwala dziecku nabierać kontroli nad sytuacją, a rodzicowi kontroli nad czasem potrzebnym na pożegnanie,
Co utrudnia?
- Chaos i pośpiech, który rodzi się, gdy rodzic nagle urywa pożegnanie z dzieckiem spiesząc się do pracy,
3. Pozytywne komunikaty
Co pomaga?
- uśmiech rodzica,
- radosny i pewny głos,
- miłe życzenia: “Dobrego dnia”, “Udanej zabawy”, “Baw się dobrze”, dzięki temu dziecko wie, że przedszkole to miejsce gdzie miło spędzi czas I można tam się bawić,
Co utrudnia?
- słowa wspołczucia: “Przykro mi ale muszę już iść” – to sugeruje, że dziecko znajduje się w przedszkolu za karę,
- przeprosiny: “Przepraszam ale musisz tu zostać” – to sugeruje, że przedszkole jest czymś nieprzejemnym,
- pocieszanie: “Nie boj się” – to sugeruje, że jednak jest się czego bać,
- wspołczucie, żal i strach w głosie dziecka -strach u rodzica gwarantuje strach dziecka,
4. Mówienie prawdy
Co pomaga?
- szczerość ze strony rodzica,
- dotrzymywanie obietni: “Przyjdę zaraz po twoim obiadku”,
Co utrudnia?
- kłamstwa: “Mama wróci po coś do auta I za chwilę po ciebie przyjdzie – dziecko czuje się nie tylko smutne ale I oszukane, co sprawia, że boi się bardziej,
- ucieczka rodzica:wychodzenie z sali rodzica bez pożegnania, gdy dziecko odwróciło swoją uwagę podczas zabawy – dziecko szybko zorientuje się, że mamy nie ma I będzie czuło się zdezorientowane, a to potęguje strach I niepokój,
- nie dotrzymywanie umów zawartych z dzieckiem: “Po przedszkolu odbierze cię mama”,”Będę zaraz po leżakowaniu”,
5.Cierpliwość i wrażliwość
Co pomaga?
- dużo czasu spędzonego z dzieckiem,
- spokój rodzica, czułość i ciepłe słowa,
Co utrudnia?
- poganianie dziecka,
- straszenie: “Jak nie wejdziesz do sali, zabieram twojego misia do domu”,
6. Wejście do sali na własnych nogach
Co pomaga?
- dziecko przyprowadzone na własnych nogach,
Co utrudnia?
- dziecko na rękach rodzica, które trzeba odbierać z rąk mamy,
7. Zaufanie
Wiemy, że powierzają nam Państwo swój najcenniejszy skarb. Będziemy się o niego troszczyć! :)